Ο Κώνσταντινός Κίτρου εξηγεί πώς η πληροφορική έγινε η δεύτερη ξένη «γλώσσα»

10/1/200221 min read

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

eleni.paraskevopoulou@gmail.com

Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός πως τα διαδοχικά lockdowns στο πλαίσιο της πανδημίας, έδωσαν στην τηλεργασία μεγάλη δυναμική. Πολλοί επαγγελματίες «εκμεταλλεύτηκαν» τις ευκαιρίες και άλλαξαν κατά πολύ τις απόψεις και τις προσεγγίσεις τους αναφορικά με τα οφέλη που παρέχει η εργασία από απόσταση. Ένας από τους επαγγελματικούς κλάδους που, όχι απλώς επηρεάστηκε, αλλά κυριολεκτικά μεταμορφώθηκε, ήταν αυτός της εκπαίδευσης. Στο «Νεολόγο» των Πατρών μιλά ο Κωνσταντίνος Κίτρου, Καθηγητής Πληροφορικής, Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, για τα όσα άλλαξαν.

Η μετάβαση στη νέα εποχή τι έφερε στην εκπαίδευση και στον τομέα της πληροφορικής;

Η απήχηση ξεπέρασε κάθε προσδοκία, με τα στατιστικά να μιλούν από μόνα τους: Από το 2020 το προφίλ μου έχει καταγράψει παραπάνω από 6000 επισκέψεις, ενώ έχω δεχτεί παραπάνω από 350 αιτήματα για ιδιαίτερα μαθήματα. Δεν θα πρέπει, σαφώς, να παραβλέψουμε το ότι η πληροφορική προσφέρεται ως αντικείμενο, ίσως περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, για online μαθήματα. Φτάνοντας στο σήμερα, θέλω να σταθώ και να αναδείξω ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο το οποίο βρίσκεται σε έξαρση ειδικά τον τελευταίο χρόνο. Το αντικείμενο που εκπαιδεύω κυρίως στην πληροφορική, είναι ο προγραμματισμός. Πρόκειται για μαθήματα συγγραφής κώδικα (γλώσσα υπολογιστή) με σκοπό την ανάπτυξη εφαρμογών που μπορεί να σχετίζονται με σχεδίαση προγραμμάτων για επαγγελματίες, εφαρμογών κινητών τηλεφώνων, δημιουργία παιχνιδιών και ανάπτυξη ιστοσελίδων. Επιπροσθέτως, ο προγραμματισμός υφίσταται και ως μάθημα κατεύθυνσης για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις, γνωστό στους μαθητές της Γ’ Λυκείου, ως ΑΕΠΠ (Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον). Θα περίμενε κανείς, συνεπώς, το ενδιαφερόμενο κοινό να τοποθετείται ηλικιακά μεταξύ των 16 και των 50 ετών, το φάσμα δηλαδή στο οποίο εντάσσονται οι μαθητές Γ’ Λυκείου, οι φοιτητές και οι επαγγελματίες. Παρόλα αυτά, τον τελευταίο χρόνο, σημαντικός όγκος αιτημάτων αφορά παιδιά μεταξύ 9 και 12 ετών!

Άρα, η εκμάθηση πληροφορικής, μπορούμε να πούμε, πώς έχει γίνει μια ακόμη ξένη «γλώσσα» για τα παιδιά;

Σε αυτό το σημείο, επιβάλλεται να γίνει ξεκάθαρο πως δεν πρόκειται για μαθήματα βασικής χρήσης Η/Υ, όπως συνέβαινε κάποτε που υπήρχε το σκεπτικό «να μάθει το παιδί να γράφει», «να οργανώνει αρχεία σε φακέλους», «να ξέρει να στείλει ένα e-mail. Μιλάμε για μαθήματα γλωσσών προγραμματισμού. Η εκμάθηση μιας γλώσσας προγραμματισμού δεν είναι απλή υπόθεση, απαιτεί χρόνο, μελέτη, αλλά κυρίως ταλέντο. Παρόλα αυτά, όλο και περισσότεροι γονείς επιλέγουν για το παιδί τους την εκπαίδευση σε μία γλώσσα προγραμματισμού, παρά την εκμάθηση μίας δεύτερης ξένης γλώσσας ή την ενισχυμένη εκπαίδευση στη γλώσσα και στα μαθηματικά. Η πρώτη αντίδραση στο άκουσμα μίας τέτοιας πρωτοβουλίας συνοδεύονται από ένα αίσθημα αμηχανίας και πολλά ερωτηματικά. Θα προσπαθήσω παρακάτω να απαντήσω σε αυτά τα πολύ σημαντικά ερωτήματα.

Πως θα μπορέσει ένα παιδί εννέα ετών να ανταποκριθεί σε κάτι που ένας ενήλικας δυσκολεύεται;

Με την επιλογή του σωστού καθηγητή δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία ανησυχία. Ο έμπειρος εκπαιδευτικός γνωρίζει πώς να προετοιμάσει έναν αρχάριο, γνωρίζει τον τρόπο προσαρμογής των παραδειγμάτων στα ηλικιακά πρότυπα και βιώματα του παιδιού και, ας μην ξεχνάμε, πως από την στιγμή που απαιτείται ταλέντο, οφείλουμε να ανακαλύψουμε από νωρίς για το παιδί μας αν έχει αυτό το ταλέντο ή όχι. Είναι κάτι που θα φανεί άμεσα και αν οι ενδείξεις είναι θετικές, θα είναι πολύ μεγάλη υπόθεση το ότι θα έχει ξεκινήσει να το εξασκεί και να το αναδεικνύει από μικρή ηλικία.

Σε τι θα ωφελήσει το να μάθει το παιδί από τόσο μικρή ηλικία να γράφει κώδικα;

Καταρχάς, όπως έχει γίνει ήδη αναφορά παραπάνω, ο προγραμματισμός είναι μάθημα Πανελλαδικών Εξετάσεων. Συνεπώς, αν μετά στο Λύκειο το παιδί επιλέξει την συγκεκριμένη κατεύθυνση, θα έχει σίγουρα πολύ καλύτερες επιδόσεις, δεδομένου ότι θα έχει ξεκινήσει την προετοιμασία του πολύ νωρίτερα και θα έχει πάρει τις σωστές βάσεις ώστε να μπορεί στη συνέχεια να αφομοιώσει το μάθημα με σχετική άνεση. Όμως, δεν είναι αυτός ο μοναδικός λόγος. Η Πληροφορική, ως επιστήμη, προέρχεται από την Πληροφορία και την Αριθμητική (Information and Mathematics = Informatics). Επομένως, συνδέεται άρρηκτα με τα μαθηματικά και εδώ αξίζει να επισημάνουμε το εξής: Τα μαθηματικά που θέλουμε για τα παιδιά μας δεν είναι οι αποδείξεις και τα θεωρήματα που διδάσκονται στα σχολεία. Αντιθέτως, είναι η ικανότητα του ορθού και έγκυρου συλλογισμού. Η δυνατότητα να βλέπουν την αξία των μαθηματικών στην πράξη. Ο προγραμματισμός, λοιπόν, τους δίνει τη δυνατότητα για όλα τα παραπάνω.

Μήπως όμως έτσι ασκείται στο παιδί μία πολύ μεγάλη πίεση που μπορεί να του δημιουργήσει ζητήματα αυτοπεποίθησης;

Το ακριβώς αντίθετο! Τα περισσότερα παιδιά ενθουσιάζονται στην προοπτική να ανακαλύψουν τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται στον Η/Υ, όλα όσα τα ψυχαγωγούν. Τα παιδιά, πλέον, από την νηπιακή κιόλας ηλικία, έχουν τρομερή εξοικείωση με το κινητό, τον υπολογιστή και το tablet. Από την προσωπική μου εμπειρία, οι μαθητές που έχω αυτής της ηλικίας κάνουν το μάθημα με χαρά και οι επιδόσεις τους είναι εξαιρετικές αναλογικά με τις εμπειρίες τους. Επαγωγικά, λοιπόν, σκεπτόμενοι καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως αποτελεί μία πολύ έξυπνη επιλογή η εκμάθηση μιας γλώσσας προγραμματισμού από μικρή ηλικία. Βελτιώνει την σκέψη και την αντίληψη του παιδιού και το προετοιμάζει για τις σπουδές του σε περίπτωση που ο προσανατολισμός του είναι ο αντίστοιχος. Με τη σωστή επιλογή καθηγητή το μάθημα είναι βατό, ευχάριστο και πολύ δημιουργικό.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νεολόγος” των Πατρών